Soms voel ik me heel alleen in dit proces, toch weet ik dat velen met mij deze moeilijke weg gaan. De weg van het in de ogen kijken van onze kwetsuren, individueel, intergenerationeel en/of collectief. Van groot tot klein, èlke kwetsuur die geheeld wordt brengt meer gezondheid op de wereld.
Dankjewel, dankjewel, dankjewel aan éénieder die zijn/haar kwetsuren erkent en op zoek gaat naar heling, naar gezond maken van wat ongezond is en dankjewel, dankjewel, dankjewel aan éénieder die de mogelijkheden heeft en vervolgens de moed opbrengt om (te leren om) met oprechte liefde voor zichzelf en de ander in deze wereld te staan. We zijn niet alleen.
Ook dankjewel, dankjewel, dankjewel aan iedereen die steun biedt hieraan, op welke manier dan ook.
“Soms word ik wakker en moet ik mezelf eraan herinneren: er is niets mis met mij. Ik heb patronen af te leren, nieuw gedrag te belichamen en wonden te helen. Maar er is niets mis met wie ik in de kern ben. Ik laat leed van alle generaties voor mij los en herinner me liefde. Dat kost tijd.”
Yolo Akili